
Karin Koers begon haar carrière in de zorg als Verzorgende IG bij Bruggerbosch, later bij Liberein. Nu werkt ze als Programma Coördinator bij Liberein en is ze een echte netwerker en verbinder. Ze heeft aan de wieg gestaan bij het opzetten van Ontmoetingscentra in Enschede. Dit zijn plekken waar ouderen met beginnende geheugenproblemen naartoe kunnen voor dagbesteding. Dit helpt hen een goede dagstructuur te hebben en ontlast ook de mantelzorgers. Ze werkte hierbij samen met professor Rose-Marie Dröes van het VUMC Amsterdam.
Sinds december vorig jaar coördineert Karin een belangrijk project: Ontmoetingscentrum De Eschpoort. Hier kunnen deelnemers, ongeacht hun indicatie, meedoen aan activiteiten die passen bij hun talenten. Het doel is ook om verpleeghuizen in de buurt te verbinden met de wijk. Iedereen, jong en oud, is welkom voor een kop thee of koffie en een praatje.
Noaberschap
Omkijken naar elkaar, ofwel ‘noaberschap’, is niet meer zo vanzelfsprekend als vroeger. De maatschappij is individualistischer geworden, terwijl het zo belangrijk is om naar elkaar om te kijken, vooral nu ouderen langer thuis moeten blijven wonen. Karin vindt het belangrijk om de sociale infrastructuur van de buurt te versterken. “Wat vroeger normaal was, moeten we nu samen met de gemeente, ondernemers, scholen en huisartsen weer opnieuw opbouwen. We kunnen niet alles oplossen vanuit de zorg, we hebben daarbij anderen nodig, ook buurtbewoners.”
Het bij het ontmoetingscentrum betrekken van mensen uit de buurt helpt eenzaamheid te voorkomen. Mensen kijken meer naar elkaar om en nemen misschien de buurvrouw mee voor een gezellig kopje koffie. Karin: “Dat is niet alleen leuk, maar ook nuttig. Zo krijgt Liberein sneller in beeld wie hulp nodig heeft en kan dure zorg als gevolg van vereenzaming – bijvoorbeeld depressiviteit of slaapproblematiek - mogelijk worden voorkomen.” Maar dat niet alleen. Karin vervolgt: “Mensen weten nu ook waar ze terecht kunnen als ze zich zorgen maken over een buurtgenoot. Dit helpt ouderen langer thuis te blijven wonen, op hun eigen vertrouwde plekje.”

“Mijn doel is dat iedereen, ongeacht iemands aandoening, zichzelf kan zijn en blijven en kan blijven deelnemen aan de maatschappij. We moeten vooral kijken naar iemands talenten.”

Wat maakt OC De Eschpoort nu zo anders?
Bij andere vormen van dagbesteding wordt vaak gekeken naar hoe ver iemand is in het proces van dementie en welke indicatie iemand heeft. Dat bepaalt mede waar iemand terecht kan. En als iemands situatie verandert, wordt de deelnemer vaak overgeplaatst naar een andere vorm van dagbesteding. Maar bij OC De Eschpoort is verhuizen niet nodig. Deelnemers blijven welkom, ongeacht hun indicatie en alle bijkomende formaliteiten worden achter de schermen geregeld.
Dat maakt dat deze vorm van dagbesteding laagdrempeliger is dan andere vormen. Niet alleen voor de deelnemers, maar óók voor mantelzorgers. Deelnemers kunnen op deze locatie bovendien ook meedoen met de welzijnsactiviteiten die georganiseerd worden voor bewoners van De Eschpoort. Zo is er een breder aanbod van activiteiten en wordt beter aangesloten op de talenten van de deelnemers.
Karin: “En zoals gezegd: OC De Eschpoort is toegankelijk voor bewoners van Korteland en de buurt. Het zou mooi zijn als dit ook een plek wordt voor nieuwe vrijwilligers.”
Sinds de opening in december zijn er al 9 nieuwe aanmeldingen van deelnemers.